_______________________________________________________________________
(Kazimierz Dąbrowski)
"Przesłanie do Nadwrażliwych"

Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi
za waszą czułość w nieczułości świata,
za niepewność - wśród jego pewności,
za to, że odczuwacie innych tak, jak siebie samych,
zarażając się każdym bólem,
za lęk przed światem, jego ślepą pewnością,
która nie ma dna,
za potrzebę oczyszczania rąk z niewidzialnego nawet brudu ziemi,
bądźcie pozdrowieni.

Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi
za wasz lęk przed absurdem istnienia
i delikatność nie mówienia innym tego, co w nich widzicie,
za niezaradność w rzeczach zwykłych i umiejętność obcowania z niezwykłością,
za realizm transcendentalny i brak realizmu życiowego,
za nieprzystosowanie do tego, co jest,
a przystosowanie do tego, co być powinno,
za to, co nieskończone - nieznane - niewypowiedziane, ukryte w was.

Bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi
za waszą twórczość i ekstazę,
za wasze zachłanne przyjaźnie, miłość i lęk,
że miłość mogłaby umrzeć jeszcze przed wami.

Bądźcie pozdrowieni za wasze uzdolnienia - nigdy nie wykorzystane -
(niedocenianie waszej wielkości nie pozwoli poznać wielkości tych, co przyjdą po was)
za to, że chcą was zmieniać, zamiast naśladować,
że jesteście leczeni, zamiast leczyć świat,
za waszą boską moc niszczoną przez zwierzęcą siłę ,
za niezwykłość i samotność waszych dróg,

bądźcie pozdrowieni, Nadwrażliwi.
(źródło grafiki: https://www.facebook.com/opriscophotography) _______________________________________________________________________

Wpis prywatny. Może go zobaczyć tylko właściciel minibloga.

_______________________________________________________________________
(Bohdan Urbankowski)
"Dlaczego"

Jak żyjesz, Kochana?

Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał

Czy Ci nie chłodno?

Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nie opleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje

Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę

Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki

Jak wchodzisz po zmęczonych schodach

Jak żyjesz kochana
beze mnie?

Dlaczego żyjesz?


(zdj. Richard Tuschman, odtwarzające scenę z obrazu Edwarda Hopper'a
_______________________________________________________________________

_______________________________________________________________________
"Kto Ją obdarzył taką delikatnością? Musi być jej bardzo nielekko."
— Edward Stachura



samo opowiadanie "Pokocham ją siłą woli" bardzo krótkie, gorąco polecam
https://poema.pl/publikacja/10600-pokocham-ja-sila-woli
_______________________________________________________________________

_______________________________________________________________________
I sama nie wiem, czy mi się podoba, czy nie.

(...)
Jestem chłodną wyspą dla twojego ciała
które upada w noc gorącą kroplą
Mówię do ciebie tak cicho jak przez sen
płonie twój pot na mojej skórze
(...)
_______________________________________________________________________

_______________________________________________________________________
(Zbigniew Herbert)
"Grzeszę"

Rozpuszczam włosy
i grzeszę w myślach
w ukryciu nocy
w snach


_______________________________________________________________________
(Hillar Małgorzata)
"Wspomnienie Twoich rąk"

Kiedy wspomnę
pieszczotę twoich rąk
nie jestem już dziewczyną
która spokojnie czesze włosy
ustawia gliniane garnki
na sosnowej półce
Bezradna czuję
jak płomienie twoich palców
zapalają szyję, ramiona

Staję tak czasem
w środku dnia
na białej ulicy
i zakrywam ręką usta

Nie mogę przecież

krzyczeć

_______________________________________________________________________

Wpis prywatny. Może go zobaczyć tylko właściciel minibloga.

Wpis prywatny. Może go zobaczyć tylko właściciel minibloga.

_______________________________________________________________________
Okazuje się, że należę do osób, które po wpisaniu do google hasła "gniazdo", dziwią się, że google nie rozumie oczywistości - że chodziło o wiersz Hillar "Gniazdo" i nie wiedzą czemu poezja nie jest pierwszym znalezionym wynikiem...
(zdjęcie z sieci Pani bardzo niepodobnej do mnie)
_______________________________________________________________________

"Moje góry łaskawe
Dajcie mi święty spokój kiedyś
Niechaj żyję tu z wami a potem umrę
Na zielonej połoninie"

Wpis prywatny. Może go zobaczyć tylko właściciel minibloga.

_______________________________________________________________________
(Karol Maliszewski)
"zawsze śmiertelnie"

zawsze śmiertelnie poważnie
traktował poezję

teraz żałuje


_______________________________________________________________________

_______________________________________________________________________

"Z nocnych modlitw z Nieznajomym"

Ty Niemy, który nie dałeś kierunkowskazów
wyprostuj teraz drogi, kiedy pomyliło się
zakochanie z miłością, a miłość z przyjaźnią.
Otwórz te niewidzące ślepe uliczki,
niech znów spotkają się spojrzenia
przyśpieszą tętno zdarzeń.

Ty Niemy Ojcze pogubionych,
zatraconych w sobie, gdzie byłeś,
gdy pismem zbyt szybkim
skreślało się szczęście, gdy nic się nie rozumiało,
jak małe dziecko upadało, ucząc się chodzić
na drodze krzyżowej i jak ptak,
który połamał skrzydła, sami
ze swoimi myślami się szamotaliśmy.

Ty, który nie dałeś zrozumienia,
który nic wprost nie nazwałeś,
który rzuciłeś eros, agape i karitas
między żebraków dni, powiedz co czynić,
jak budować na tym piasku powszednim,
który nam dałeś, jak przetrwać burze,
o które nierozumiejącymi ustami się modlimy.

[obraz René Magritte]
Boże, proszę o miłość, taką prawdziwą,
której nie rozumiem i nie wiem, czym jest.
_______________________________________________________________________

_______________________________________________________________________
(Ewa Kosik: https://www.facebook.com/jakpieknieuwodzisznicosc)

mówisz chłopcze
że chciałbyś
zakopać mnie żywcem
w umyśle

chciałbyś mnie
żywcem

_______________________________________________________________________